Babelîskeke xeydok – Fatma sîdo

 

Babelîskeke xeydok

Li tenişta sînorê paytexta min hilat

Û xwe li biskên porê min gerand

Ez bi xwe re zîvirandim

Bê hay û lewaz kirim

Birim dûr li esîman gerandim

Û her ez zîvirandim berve jor

Ji bo xweda min siza bike bi pêlava xwe ya dirêj

Û ya bêtixûb

Ji bo ez bêjim min kiriye bêdadî

Min kiriye karesat

Ez dikujim

Ez goştê însan dixwim bêwijdan

Û zileta xwe dixe berîka min

Destên min di xwînê de nimandin

Ku ne ew e

Ew ez im ez dikim

Çendî bêzilete

Dê dostaniyê bi xweda re jî bike bi heq

Ji bo xweda jî min di bin lingê xwe de biçewisîne

Ew jî dikene lingan davêje ser hev

Dest û lingên min jî bi xenceran dike kilîl

Qey tu bêjî ew şalyarê xweda ye

Dê min dad bike bisûc

Û qirêjbûna xwe di paş çavên min yên bêguneh de veşêre

Û mohra xwe li ser rûpela sexte binivîs

Ji bo bi şadî bigere bêxem

Çendî lewaz e polîtîkaya wî

Çendî xwe di ferhengoka xweda de dibîne ê heq

Lê nizane ku axê ji bo xwe dikole û dike serê xwe

Babelîskê radike û qirêjbûna cîhanê dipêçîne li xwe